Abel Roelof Wessel de Vries

Het bleek dat op het Indië-monument nog een naam ontbrak: A.R.W. de Vries. Door inzet van de Historische vereniging ‘Jan van Arkel’, de Veteranen Kampen en de Gemeente Kampen heeft de naam van A.R.W. de Vries in aanwezigheid van zijn familie een plek gekregen op het monument (28 augustus 2021).

 

Abel Roelof Wessel de Vries

geboren 20 mei 1901 in Ambt Vollenhove, overleden 24 juni bij Soemedang op Java 1949

De ouders van Abel Roelof Wessel verhuisden naar IJsselmuiden in 1903. Abels vader was daar veldwachter (een markant persoon met een enorme snor).
Op 18-jarige leeftijd meldt Abel zich aan bij het Instructie bataljon in de Van Heutsz kazerne. Hij trouwt in 1927 met Adriana Bernardina Fassmer zo staat vermeld in de huwelijksacte. Hij is dan sergeant bij de infanterie. Ze vertrekken samen naar Indië, waar hun twee kinderen geboren worden: zoon Rudie en dochter Wies.

Na de Japanse aanval op Indië werd hij in 1942 door de Japanners gevangen genomen bij Bandung en werd hij gevangen gezet in een krijgsgevangenkamp op het eiland Madoera (ten noordoosten van Soerabaja). Dat was op 10 maart van dat jaar. Op zijn krijgsgevangen kaart staat 17-03-10 als datum vermeld. Dat was volgens de Japanse jaartelling het zeventiende jaar na de troonsbestijging van keizer Hirohito.

A.R.W. de Vries

krijgsgevangenkaart

Via een lid van P.O.W. Research Network Japan, Ryoko Nakazawa, die voor mij de krijgsgevangen kaart ‘ontcijfert’ kom ik erachter dat Abel op 15 augustus 1942 in het kamp bij Soemenep zit. Al in oktober van dat jaar is hij in Singapore. Op 6 april 1943 bevindt hij zich in Maleisië en het wordt duidelijk dat hij op 5 mei 1943 onderdeel uitmaakt van H-force. Dat is een groep krijgsgevangenen, die aan de Birma spoorweg werkt. Hij is o.a. in Kanchanaburi. In december 1943 is hij terug in Maleisië (Adam Park kamp). In mei 1945 is hij samen met de rest van H-force in Changi Camp.

 

*P.O.W. (Prisoner of War)

Zijn vrouw en twee kinderen waren jarenlang geïnterneerd in Japanse burgerkampen. Na de Japanse nederlaag ging het gezin terug naar Nederland (IJsselmuiden). Abel ging ook naar Nederland, maar ging hij in 1949 terug naar Indië. Hij is dan onderluitenant bij het K.N.I.L. Het was echter niet meer wat hij verwacht had en hij wilde terug naar Nederland. Hij zou met groot verlof gaan, nam afscheid van zijn mannen, die hem aanboden om hem nog te begeleiden. Hij wilde daar niets van weten en vertrok zonder beveiliging. Onderweg werd hij getroffen  door dum dum kogels van een scherpschutter en sneuvelde. Mevrouw de Vries bleef tot haar dood in 1985 in IJsselmuiden wonen.

 

Abel Roelof Wessel kwam op 24 juni 1949 om het leven bij Soemedang (in de buurt van Bandung op Java). Hij was toen 48 jaar.