Wolter en zijn oudere broer Hendrik Willem kregen in de oorlog een Ausweis om in de Noord Oost Polder te werken.
Zijn broer als kok en Wolter als arbeider. Hendrik Willem werd door de Duitsers uiteindelijk te werk gesteld in Duitsland. Wolter ontsprong de dans. Hendrik Willem (nu 92 jaar oud) weet te vertellen, dat zijn broer een ‘flinke vent’ was. Wolter was de derde zoon in een gezin van zes kinderen.
Studie
Alle kinderen konden aan een studie beginnen. Zij bezochten de Willem de Zwijger mulo in de Wilhelminalaan. Hendrik Willem vertelt dat ‘Het in de dertiger jaren een krappe tijd was en dat Wolter aan het werk ging bij meubelmaker Bos in de Geerstraat’. Hij verdiende daar fl. 2,50 in de week.
Zijn jongere broer Frans vertelt dat Wolter erg fanatiek was: hij zwom de IJssel over om de Canadezen, die Kampen bevrijdden te kunnen begroeten.In 1945 kreeg hij de kans in militaire dienst te gaan.
Wolter werd beroepsmilitair en korporaal bij de 12e Genie Veldcompagnie. In augustus 1947 sneuvelde hij
(bij een munitie explosie). Zijn vader werd van zijn overlijden op de hoogte gesteld door ds. Kouwenhove, de gereformeerde predikant van de Nieuwe Kerk aan de Broederweg.
(Zijn moeder was in 1944 overleden).
Foto’s van de overtocht naar Indië (veel van deze foto’s kreeg ik van een neef van Wolter). Wolter (zijn oom dus) scheepte in op de Boissevain. Op de foto’s zie je o.a. de Boissevain in het Suez kanaal waar parlevinkers proberen hun koopwaar aan de man te brengen.
Later was er nog wel de gelegenheid om naar Indonesië te gaan om het ereveld Menteng Pulo te bezoeken, waar Wolter zijn laatste rustplaats kreeg.
Zijn vader durfde het echter vanwege zijn hoge leeftijd niet aan.
Zijn maat Wim Huizing maakte een aantal foto’s van hun verblijf in Indië: van hun onderkomen en van het bouwwerk bij de plaats van ontploffing. Die vond plaats tijdens de tweede politionele actie.
Vandaag (12-07-2023) kreeg ik nog een aantal foto’s van Wolter Noordman de neef van Wolter, die vernoemd werd naar zijn oom: een foto van de oorkonde en het insigne, dat postuum werd uitgereikt. Zijn neef vertelde, dat Wolter een ondernemende jongen was. Hij kwam om het leven toen hij een bom (boobytrap) oppakte. Het explosief begon te tikken, Wolter schreeuwde tegen zijn maten, dat ze in dekking moesten, maar voor hemzelf was het te laat.